babydirtbikes: มิถุนายน 2009

: ยอดพาหนะใน กทม ความจริงที่ไม่มีใครบ่น

1. รถเมล์ : รถประจำทางสำหรับผู้รักการผจญภัย และพาหนะที่มักจะไม่มาเมื่อคุณรอ และวิ่งให้ว่อนเมื่อไม่ต้องการ
2. พขร : พนักงานแข่งรถ
3. พกส : พนักงานเก็บเงินผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด มีอำนาจสั่งการให้ผู้โดยสารไปไหนก็ได้ และเปงคนเดียวที่คุยกะ พขร. รู้เรื่อง
4. ผู้โดยสาร : บุคคลผู้เจียมเนื้อเจียมตัว บางครั้งถูกเปรียบให้เปงปลา(กระป๋อง)
5. นายตรวจ : คนเดียวที่ พกส. กลัว
6. ค่าโดยสาร : จำนวนเงินที่ต้องจ่าย กรุณาจ่ายเปงเศษสตางค์ ไม่รับแบงก์ใหญ่กว่า100ฝ่าฝืนอาจถูกสรรเสริญจาก พกส. และอาจจะลามไปถึงบุพการีที่นอนอยู่บ้านได้
7. ป้าย : ไป (สันนิษฐานว่าเลยไปเลย สังเกตุจาก พกส. จะพูดคำนี้ทุกครั้งเมื่อถึงป้าย)
8. ที่นั่งสำหรับภิกษุ สามเณร : ที่นั่งสำหรับป้าตาถั่ว หรือตาบอดสี โดยเฉพาะสีเหลือง
9. ที่นั่งสำหรับคนพิการ : ดูข้อ8(คล้ายๆกัน)
10. เด็ก สตรี และคนชรา : ประชาชนส่วนใหญ่ที่ประชาชนส่วนน้อยต้องเอื้อเฟื้อจึง มักจะ(ดูต่อข้อ 11)
11. แกล้งหลับ : วิธีหลีกเลี่ยงจากข้อ 10
12. คนดีมีน้ำใจ : คนประหลาดในสายตาข้อ 11
13. กริ่ง : กดสองที ฟรีสองป้าย
14. รถไฟฟ้า : เครื่องช่วยหายใจของคนกรุง สามารถไปได้ทุกที่ยกเว้นบ้านคุณ
15. เรือด่วน : เครื่องช่วยหายใจอีกอย่าง เหมาะสำหรับคนว่ายน้ำเป็นและน้ำหนักตัวน้อย
16. แท็กซี่ : พาหนะที่พาคุณอ้อมไปจากเส้นทางจริง
17. สามล้อ : พาหนะสำหรับคนมีสุขภาพปอดดี เคลื่อนที่ทุกๆครั้งมีที่ว่างมากกว่า2นิ้ว